به نقل از «تسنیم»

دنیا در آستانه کمبود گازوئیل

تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۶۰۷۷۳

محدود شدن عرضه نفت خام، کاهش ظرفیت پالایشگاهی و تحریم‌های نفتی روسیه دنیا را  طی چند ماه آینده با خطر کمبود گازوئیل روبه‌رو می‌کند که به شدت به اقتصاد دنیا آسیب می‌رساند. - اخبار اقتصادی -

 به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از بلومبرگ، هیچ سوختی حیاتی‌تر از گازوئیل برای اقتصاد دنیا نیست. گازوئیل کامیون‌ها، اتوبوس‌ها، کشتی‌ها و قطارها را به راه می‌اندازد و عامل فعالیت ماشین‌آلات برای ساخت‌وساز، تولید و کشاورزی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از گازوئیل برای گرمایش خانه‌هه استفاده می‌شود و پس‌از افزایش قیمت گاز، از آن برای تولید برق هم بهره می‌برند.

 طی چند ماه آینده تقریباً تمام مناطق دنیا با خطر کمبود گازوئیل روبه‌رو می‌شوند. عرضه این سوخت در تمام بازارهای انرژی دنیا کاهش یافته و باعث بالا رفتن تورم و کند شدن رشد اقتصاد شده‌است.

 کمبود گازوئیل بر همه‌چیز تأثیر می‌گذارد، از قیمت مرغ و بوقلمون گرفته تا صورت‌حساب انرژی برای گرم کردن خانه‌ها در زمستان. بالا رفتن قیمت گازوئیل تنها در آمریکا 100 میلیارد دلار به اقتصاد آسیب می‌رساند. طبق گفته‌ تحلیلگران، هرچیزی که در اقتصاد آمریکا حرکت می‌کند به گازوئیل نیاز دارد و علاوه‌بر حمل‌ونقل، بدون گازوئیل مردم هم از سرما یخ می‌زنند.

تلاش اروپا برای واردات هرچه بیشتر گازوئیل روسیه قبل‌ از آغاز تحریم‌هاهشدار بانک سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس درمورد کمبود گازوئیل در زمستان

 ذخایر گازوئیل و نفت گرمایشی در آمریکا به پایین‌ترین رقم طی 4 دهه گذشته رسیده است. شمال شرق اروپا هم با کمبود ذخایر گازوئیل مواجه شده و پیش‌بینی می‌شود اجرایی شدن تحریم‌های نفتی روسیه سطح این ذخایر را بازهم پایین‌تر بیاورد. بازار صادرات جهانی آن‌قدر محدود شده که کشورهای فقیرتر مثل پاکستان تقریباً از آن خارج شده‌اند.

 قیمت گازوئیل در بازار نیویورک که یکی از شاخص‌های اصلی آن است، 50 درصد در سال جاری میلادی افزایش یافته است. قیمت گازوئیل در اوایل نوامبر به 4 دلار و 90 سنت در هر گالن رسید، یعنی تقریباً 2 برابر سال گذشته میلادی.

 دلایل متعددی برای کمبود گازوئیل در دنیا وجود دارد که یکی از آن‌ها محدود شدن عرضه نفت خام است. اما مشکل زمانی شدیدتر می‌شود که نوبت به تبدیل نفت خام به گازوئیل و بنزین می‌رسد. کاهش تقاضا برای سوخت طی بحران کرونا باعث تعطیلی برخی بخش‌های پالایشگاه‌ها شد. از طرف دیگر طرح دور شدن از سوخت‌های فسیلی سرمایه‌گذاری در این بخش را محدود کرد. ظرفیت پالایشگاهی آمریکا از 2020 بیش‌از 1 میلیون بشکه در روز کاهش یافته است. دراین‌بین، در اروپا اختلال در کشتیرانی و اعتصاب کارگران تولید پالایشگاهی را تحت تأثیر قرار داده است.

 تحریم‌های نفتی روسیه هم اوضاع را وخیم‌تر کرده‌است. اروپا بیش‌از هر منطقه دیگری در دنیا به گازوئیل وابسته است و 500 میلیون بشکه در سال از محموله‌های گازوئیل خود را از طریق کشتی وارد می‌کند. نیمی از این رقم در بنادر روسیه بارگیری می‌شوند. آمریکا هم واردات از روسیه را متوقف کرده است. روسیه در زمستان سال گذشته یکی از عرضه‌کنندگان بزرگ محصولات نفتی به آمریکا بود.

 بسیاری از تحلیلگران عقیده دارند کمبود گازوئیل به‌شدت به اقتصاد دنیا آسیب می‌رساند و برطرف کردن آن نیاز به ظرفیت جدید پالایشگاهی دارد.

 انتهای پیام/66

 

منبع: تسنیم

کلیدواژه: کمبود گازوئیل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۶۰۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان" رژیم‌ شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ‌ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی،‌ فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.

*ترجمه: مهسا مژدهی

۳۱۱۳۱۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563